We staan vandaag vroeg op, want er staat een bezoek op het programma aan Porquerolles. Dat is een eiland hier niet zo ver vandaan. "Daar kan je leuk fietsen", aldus de zus en zwager. (Onthoudt u even deze woorden.) De veerpont vertrekt uit de haven bij Hyères. Als we daar iets na negenen aankomen, is het er al druk maar op een groot parkeerterrein vinden we nog een plekje. Vervolgens in de rij, mondkapje op, om een kaartje te kopen en dan aan boord. Even later vaart de boot weg en een kwartiertje later staan we al op het eiland. Eerst uiteraard maar een kopje koffie weer - tot zover het goede nieuws - en dan naar de fietsenverhuur.
 |
| Fietsverhuurstraatje |
Er zitten veel fietsenverhuurders in het dorp, maar het heeft geen zin om een vergelijkend prijzenonderzoek te doen. Het is één groot kartel. Overal kost het 18 euro voor een dag. Haast alle type fietsen die aangeboden worden, zijn mountainbikes. Dat had al een teken moeten zijn. Je kan ook een e-bike-mountainbike huren, maar dat lijkt me niet nodig (Hollander hè), maar van die beslissing krijg ik later spijt.
De jongen van de fietsverhuur plaatst een mandje achter op mijn fiets om onze rugzak te kunnen opbergen, maar dat mandje is zo breed, dat ik nauwelijks op de fiets kan stappen. Marianne haar zus slaagt er wel in om de fiets te komen, maar niet meer om er van af te stappen. Ze valt met fiets en al langzaam om. Dat is niet een methode om de hele dag op en af te stappen. Dan maar zonder mandje en met een soort spin de rugzak vast gezet.
Als we even later op weg zijn, blijkt dat er sprake is van een groot misverstand. Schoonzus en zwager dachten blijkbaar dat ik Mathieu van der Poel ben in plaats van Martin van Neck. Het eiland lijkt wel een parcours van een mountainbikewedstrijd. Nergens verharde wegen, maar alleen maar sterk stijgende en dalende zandpaden met stenen er op. Als ik na de eerste stop weer op mijn fiets wil stappen, scheur ik uit mijn broek. Dit gebeurt de rest van de dag nog een paar keer. Niet met nieuwe broeken, maar met dezelfde broek uiteraard die telkens verder uitscheurt. Op een gegeven moment heb ik maar mijn zwemboxershort aangedaan. Die foto zal ik u besparen. Wel hierbij een foto van het uitzicht op de Middellandse Zee.
 |
| Om hier te komen moesten we over zandpaden rijden, waar zelfs Mathieu van de Poel moeite mee zou hebben gehad. |
En een foto van strandje waar we even hebben gezeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten